به دنبال آسیب به سیستم عصبی در دوران کودکی و بزرگسالی یکی از عوارض ایجاد شده مشکل حافظه است. در مغز ما نواحی مختلفی هستند که در حافظه نقش ایفا می کنند و اختلال حافظه صرفا با آسیب به یک منطقه ی خاص ایجاد نمی شود. فعالیت های مختلف انواع مختلفی از حافظه را فعال می کنند. یادآوری حوادث مهم زندگی، به خاطر سپردن کارهای روزمره، حفظ کردن یک شماره تلفن و به یاد آوردن نحوه ی درست کردن یک غذا هریک با نوعی متفاوت از حافظه در ارتباط هستند. حافظه در تمام فعالیت های روزمره یک مهارت بسیار کلیدی است.
حافظه مراحلی مشخصی دارد که شامل:
توجه — رمزنگاری — ذخیره سازی — بازیابی
اولین مرحله برای راه اندازی فرایند حافظه توجه کردن است. فقط وقتی می توان یک ترانه را حفظ کرد که اول به صدای خواندن آن توجه کنیم. پس از توجه اطالاعات رمزنگاری و ذخیره خواهند شد تا مغز بتواند در مواقع نیاز آن ها را بازیابی و استفاده کند. برای بازیابی اطلاعات از حافظه دو روش مختلف وجود دارد:
به یاد آوردن (Recal): مثلا: پایخت ایران کدوم شهره؟
باز شناخت (Recognition): مثلا: پایتخت ایران شهر تهرانه؟
حافظه کوتاه مدت (Short-term memory)
در این حافظه اطلاعات محدود برای مدت زمان محدود ذخیره می شوند. به طور میانگین افراد با حافظه نرمال می توانند 5 تا 9 آیتم را ذخیره کنند. به هر آیتمی که در حافظه ی کوتاه مدت ذخیره می شود یک تکه (Chunk) نام دارد. این تکه می تواند حروف، اعداد، کلمات یا عبارت باشد.
حافظه کاری (Working memory)
حافظه کاری در تحقیقات گذشته عمدتا با حافظه ی کوتاه مدت یسکان شمرده می شد اما حافظه کاری بر خلاف حافظه کوتاه مدت یه حافظه پویا تر است. در این حافظه تکه ها معنا دار شده و حل مساله صورت می گیرد. حافظه کاری از چهار جزء تشکیل شده است:
اجرا کننده مرکزی (Central executive) اقدامات آینده را برنامه ریزی می کند، اطلاعاتی را از حافظه بلند مدت بازگردانی می کند، اطلاعات جدید را یکپارچه، تصمیم گیری انجام می دهد و به عنوان سیستم کنترل توجه وارد عمل می شود.
حلقه های واجی (Phonological loop) شامل اجزائی است که به صدا و گفتار مربوط می شود. این جزء اطلاعات گفتاری و شنیداری را حفظ و از آن استفاده می کند.
لوح بصری و فضایی (Visuospatial sketchpad) که اطلاعات بینایی و فضایی را در خود جای می دهد.
بافر اپیزودیک (Episodic buffer) یک سیستم ذخیره سازی چند وجهی و موقت است. این سیستم اطلاعات حافظه بلند مدت و تکه های اطلاعاتی دریافتی را می سنجد و آن ها را به صورت یک پکیج اطلاعاتی ذخیره می کند. این پکیج باعث می شود تا در آینده ذخیره سازی و بازگردانی با سرعت بیشتری اجرا شود.
حافظه بلند مدت (Long-term memory)
این حافظه به دو گروه حافظه اخباری (Declarative) یا آشکار (Explicit) و حافظه غیراخباری (Nondeclarative) یا ضمنی (Implicit) تقسیم بندی می شود. حافظه اخباری خود به دو گروه حافظه معنایی (Semantic) که دانش ما را از حقایق موجود ذخیره می کند و حافظه اپیزودیک (Episodic) که رویدادهای زندگی فرد را شامل می شود.