صحبت کردن اگر چه در زندگی روزمره یک امر معمولی و رایج است اما در نگاهی دقیق تر یک رفتار بسیار پیچیده و مهم است. صحبت کردن یک فعالیت حرکتی بسیار پیچیده است که ده ها عضله در نواحی تنفسی، حنجره و فوق حنجره با دقت و زمان بندی بسیار دقیق در طی آن وارد عمل می شوند. گفتار می تواند به صورت آشکار یا پنهان (overt or covert) اتفاق بیفتد. گفتار آشکار همان صحبت کردن با صدای بلند است و گفتار پنهان یا درونی صدایی برای شنیدن نخواهد داشت فقط برای فردی که آن را فرمول بندی و تنظیم می کند قابل مفهوم است. اهمیت گفتار به این علت است که هم ابزار اولیه برای برقراری ارتباط با دیگران است(گفتار آشکار) و همچنین به ما کمک می کند تا رفتار خودمان را تنظیم کنیم، تصمیم گیری کنیم، اعمال خود را ارزیابی کنیم و تجارب قبلی خودمان را مرور کنیم (گفتار پنهان). صحبت کردن یک فرایند چند مرحله ای یا چندسطحی است که ایجاد یک ایده برای برقراری ارتباط در مغز شروع شده و در ادامه با انجام حرکات مفصلی و عملکرد عضلانی مناسب باعث ایجاد سیگنال صوتی مناسب می شود. سیگنال صوتی توسط فرد شنونده دریافت و رمزگشایی خواهد شد تا پیام مخابره شده در طی آن دریافت شود.
رشد گفتار
برای نشان دادن مراحل رشد مهارت های حرکتی ما از مایلستون ها استفاده می کنیم که استفاده از این روش برای رشد گفتار نیز رایج است. مایلستون های مراحل مهم رشدی هستند که به ما نشان می دهند یک کودک نرمال در چه سنی چه توانمندی هایی را باید کسب کند. برای رشد کودک از دو اصطلاح Growth و Development استفاده می شود که با همدیگر متفاوت هستند.
Growth
یعنی افزایش رشد فیزیکی مثل قد، وزن، دور سر، طول اندام ها.
Development
یعنی به دست آوردن مهارت های جدید مثل صحبت کردن، تقلید کردن، دوچرخه سوار شدن، مداد گرفتن.
مایلستون ها(مراحل رشدی) نقاط عطفی هستند که تغییرات رفتاری و فیزیکی در آن ها رخ می دهد و معمولا به چهار گروه مهم تقسیم می شوند:
- اجتماعی و عاطفی
- مهارت های ظریف و درشت
- زبان
- شناخت
مورد دوم: به ما هشدار می دهند که چه زمانی کودک در معرض خطر قرار دارد. عدم کسب به موقع مهارت های کلامی و یا حرکتی می تواند نشان دهنده ی یک اختلال رشدی عصبی یا آسیب ها دیگر باشد.